Аğачкакан Олаğаничи

düşündüğümden ibaretsem

başıma ne geldiyse kendiliğimden

ufak bir pürüz var, zamanlaması nüktedan

etrafı toz duman bırak ulan bırak, fark etmez



şaşırmadım bile yansımamın gülmesine

vardım olağaniçi tezatlarım malum ülkesine

aldırmamak ne mümkün rüzgarların güftesine

bir çiçek kopardım, gerek yoktu ölmesine

sakinim, hata bir

doğrularımı telafi edememekten müzdaribim

susmak hiç fena değil

tereddütsüz kararsızlık ödünç kefaretim

siz özgür iradeye köle, ben gayri ihtiyariyim

göz kuyum ücra biraz tavrım küstah

babadan yadigar kötücüllüğe zaafımız var

yıkıldı dağlar saygısından

dönmez oldu devran, bu nasıl bir tezgah?

huzursuzluk yeni moda, rengarenkti sözüm ona

nostaljik bir patikadan heyheylerim geliyorlar

karartısından öc alanın güneşi ölü doğar

aksini yaparsam geceler bana da gönül koyar



düşündüğümden ibaretsem

başıma ne geldiyse kendiliğimden

ufak bir pürüz var, zamanlaması nüktedan

etrafı toz duman bırak ulan bırak, fark etmez



öyle bir an geldi ki çıkardım maskemi

sansürsüz seyrettim alemi içerken kahvemi

tükettim ankara, samsun ve eskişehrini

hayat çelişkiyle ödüllendirir kendinden eminleri

kafamın duvarlarına çarpar geçmişin delayleri

sanki gaip ile düşük frekanstan iletişimdeyim

mevzular netameli

artık odada flanörlük mesaimiz, hay sikeyim

vurgusuz ses tonunda boşvermişliğin arpeji

halbuki çıldırmak en akla yatkın tepki

zamanın akmamaktır gizli faaliyeti

değil ki dakikliğim olağaniçi