Аяз Ердоğан Едерин Олсун

Beni sevme, kalırsan onsuz gönlünün yaralarına beni ilacın etme. Bu derde bulan sen de, gör istemem düşe kalka gelme bana ederin olsun.
1.Verse:
Yenilip durdum ama gönlüm inat ediyor, denedim çok sevince başkasına yar oluyor, biri var biri yok geceleri mahvediyom. Zaten döküldüm yere hiç toparlanmıyom. Bana hayalimi sor, kaderinden kaçamam mutluluk uzak bize her gelen yaralar. İstediysem olma ne bulduysam onda gidenin dönüşü olmaz.Hadi başkasına sarıl, ben gezmiyorken ayık beni arama, yarı yolda kalıp. Hani ötenazi hakkım, benim omzunda uyanıp basın yalanı, bırakmaz vicdanın yakanı. Unutamıyorum acısını bana sor, geceleri yine sayıyorum. Ne kadar oldu bak geçip gitti zaman.
Verse 2:
Bu benim hayatım, birileri yakar bayadır, inandığım herşey boğuşmuş ne aldıysam sende kalsın. Bi var bi yokmuş bu son hep umutsuz, sevgiler olmuş asıfsız, bana deme nasılsın?Yoksun gecelerim hep bana lanet sığınma bahanelerine beni sevmedin kalpten. İçimde yıkılan herşeyi var et, hakkımı helal etmem birtanem!!Sen de derde bulan düşlerde, kalkabilirsen yerden inancım kalmadı gidişin bu akibetine konuşuyorum yine kendi kendime. Gülümse talibine boşversene, mutluluk pozları ver. Ettim kendime dert hiç değmedi inan ki boktan yere.
Ama sen düşmem deme , harcadılar çok koşmam gerek. İsim koyamadım o karakterine lan inandım hep bana kal dediğine. Bi saniye dur hadi beni ara, cebimde tomarla dolunca para. Bi anda fiyasko bu, bi ara telefon çalarsa meşgulüm. İnadım var, mutlu ölücem aptal!! Bu hasta halimle bak, bu sefer herşeyi benimle yak.