Емар Хоcа Ады Ашк Олмаз

Kavuşursak adı aşk olmaz,
Bir gün kesişir mi yollar,
Gel zamana inat,
Bir adım at.
Seni sordum geceye,
Bildi yine, adını yan yüreğim,
Yara bildiğine yanılıp..

Müsaadenle başlıyorum saadet bakışlım,
Tepeden tırnağa huzur nakışlım,
Gördüm inanamadım sustum izledim,
Bir kadına ayrılmak böyle mi yakışırdı?
Bir kader pençesi bu,
En içten dileklerim senin içindi?
Peki senin için kimindi?
Hayatının merkezinden kutuplara inildikçe,
Değişiyordu iklim, hayata ilgim.
Birine anlatamam binler olmalı,
Şahit olmalılar buna kalem dolmalı,
Kendimi istemişim bağıra çağıra çok mu?
Derin bir kuyudayım sesimi duyan yok mu?
Nezaketen susuyorsun kırmamak için belki,
Kırılacak birşey yok korkak alıştırma ellerini,
Başka bir dert görmeyesin,
Sevmeyi öğrenmeden ölmeyesin, (yeter)

Kavuşursak adı aşk olmaz,
Bir gün kesişir mi yollar,
Gel bu kahrolası zamana inat,
Bir adım at.
Seni sordum geceye,
Bildiğine, adını yan yüreğim,
Yanabildiğine...

Ellerimiz yanacak, hayallerimiz kavrulacak,
Ne zaman bir son bulacak,
Bu aşk...

Başlamak bitirmenin yarısıydı,
Hani biz birdik beraberdik darısıydık,
Mütevazi bir ev bulup yaşlanacaktık,
Bilemediğin bir can ölüp çıkacaktık,
Yani ne gerek vardı hır güre tantanaya,
Alır ceketi çıkardım, bakmadan hiç arkama,
Bakarak anlatamam olmamışız işte,
Aynı hayalleri kurmamışız işte,
Ben sana çıkan yolun sonundayım,
Ama sen yerinde yoksun ve kapıda bir notta yok,
Şunu bil edebiyatın herhangi bir yerinde,
Bende seni susturacak bir nokta yok,
Ben kusurum bakma bana,
Usulü neyse söyle öyle can vereyim sana,
Bu yol, bu yol varışlardan iyi,
Tüm sokaklar adını haykırıyor giyin.

Bu ızdırap ne zaman biter
Beni kim duyar
Ömrüm bir son bulacak

Kavuşursak adı aşk olmaz,
Bir gün kesişir mi yollar,
Gel bu kahrolası zamana inat,
Bir adım at.
Seni sordum geceye,
Bildi yine, adını yan yüreğim,
Yara bildiğine yanılıp..

Kavuşursak adı aşk olmaz,
Bir gün kesişir mi yollar,
Gel bu kahrolası zamana inat,
Bir adım at.
Seni sordum geceye,
Bildi yine, adını yan yüreğim,
Yara bildiğine yanılıp..