Енес Алпер Качыcак Йерим Калмады

Sözlerimde boğulmanla eşdeğer bi
Sabah burda olmayan yüzün mesele tatlım
Tanrı biliyo kederimi görmesen de Ha-yatım boktan
ilerlerken bir sigara da gülümsemene yaktım

Sevgimin doğallığıyla ışıldardı gözlerin
Eminim ki bir daha kimseye öyle gülmedin
Soğumamak için kin ve nefret gütmedim
Olmayışından kadere karşı durmamın cürreti

Rüyamda hakaretle gittiğini gördüm
Sayende özümde ki pisliği gömdüm
Kötü bi insan olmayı savunan göttür
İyi olmak istemiştim sandılar ki çöktüm

Yaptığımız kadar yapmadığımızda önemlidir
panik atakla yok olurken bi bardak su gibi geldin
Demek isterdim evet demek ister
dim kaçıcak yerim kalmadı ben varım demedin

Keder dolu hayatıma seni ömür boyu sığdırdım
Yaşamaya çalışırken aşkına vakit ayırdım
Kimse bana bi bok yapamaz güzelim ne sandın?
Kurşun geçirmiyorum diye, yüreğinle baktın

Sefa sürer miyim mutluluk yanıma kalır mı?
Sen acıdan kıvranırken hiç adımı sayıkladın mı?
Ulan kıyamet kopsa bi çay koyar kısır yer
dik ne istedin bizden, günahtır yazıktır

Yalnız kalırken mutluluğumu buldun?
Zamanı arkana alıp sabrıma kafa tuttun
Aldatma haberini al gel de öyle yutkun
Yine de canın yanmasın diye köşeme pustum

Tam 6 ay dayandım, sormak zorundaydım
Yaptığını sandım, hayatın yolundaydı
sandım. aldatmasan bile
Verdiğim bütün çabalar boşunaymış tatlım