Фатих Кысапармак Ярына Кач Вар

evda sularında bir şafak vakti kanayan şiirlerime
Gençliğimin sessizce türküler söyledim
Yarından tezi yok gün üşürken doğur beni
Doğur beni yeniden

Gelmiş gecmiş türkülerin ilk sözü sensin
Vazgecemiyorum senden tütün gibisin
Ekmeği ikiye beraber böldük
Birlikte ağladık birlikte güldük
Yıllar girdi aramıza
Birlikte öldük
Yollar girdi aramıza
Birlikte öldük

Geceden sonra sabah
Her kıştan sonra ilkbahar
Yarına kaç var çocuklar

Ne olur söyle benim mi bu titreyen el
Yalvarırım şimdi gitte yıllarca önce gel
Ellerim elini nerden tanıyor
Yaklaştıkca sabah gece utanıyor
Bir yeşil gözden içeri düş ıslanıyor
Bir pembe yağmur altında
Aşk ıslanıyor

Geceden sonra sabah
Her kıştan sonra ilkbahar
Yarına kaç var çocuklar

Ve bizim kızlarımız
Korkunç bir sabırla tutuşan bacaklarını gizler
Gün gelir güneşli günlere yaslanarak
Sıyırırlar eteklerini bellerine kadar
Bir anda
Birdenbire bacakları arasından
Onbinlerce çocuk taşar kente.