Куцал Евcимен феат Хусеын Туран-Кербела Дестаны

Yüreğimi parça parça ayırdın
Biri Kerbela'nın çölünde kaldı
Biri yola çıktı Şam diyarına
Biri Muaviye dölünde kaldı

Biri gitti Hacı Bektaş yurduna
Takılıp da erenlerin ardına
Biri Pir Sultan'ın düştü derdine
Biri Hızır Paşa elinde kaldı

Biri Börklüceylen yanarken köze
Biri Bedreddin'le vardı Serez'e
Biri Nazım ile geldi göz göze
Birim ozanların dilinde kaldı

Biri dalgasında Karadeniz'in
Birini Nesimi adına yüzün
Kan deryalarında birini ezip
Biri Kızıldere yolunda kaldı

Biri sır vermeyip serinden oldu
Biri çiçek idi Munzur'da soldu
Biri yıldız gibi gözden kayboldu
Biri Nurhakların gülünde kaldı

Biri dedi sayılmayız parmakla
Biri dedi tükenmeyiz kırmakla
Biri dedi ölür müyüz vurmakla
Biri can ağacının dalında kaldı

Biri dedi unuttun mu Maraş'ı
Orda aktı mazlumların gözyaşı
Biri ileriye yürüttü başı
Biri bedenimin solunda kaldı

Biri karanlıktan çıkıp ağarır
Biri canlı aydınlığa seğirir
Biri Yunus ile Hakk'ı çağırır
Biri Kaplani'nin telinde kaldı

Söz: Hasan Kaplani
Müzik: Musa Eroğlu

Şiir:

Biri idamlığı giydi eynine
Biri fermanını taktı boynuna
Biri girdi karlı dağlar koynuna
Biri Dadaloğlu halinde kaldı

Biri Teğmen Kubilay'la kesildi
Biri 6 Mayıs günü asıldı
Biri dedi yarama tuz basıldı
Biri gözlerimin serinde kaldı

Biri dedi ben yaşarım ölsen de
Kurtuluşu gördü gelecek günde
Biri çiçek açtı şafak vaktinde
Biri güneşimin alında kaldı

Söz: Hasan Kaplani