Онур Байрактар Кырык Хикайе

Bu bizim hikayemiz başrollerdeydik ikimiz

Mutsuzluk ne bilmezdik beraberken ellerimiz

Hep gülen gözlerimiz tutuşmuştu yüreğimiz

Ben öyle sanmıştım ki sönmeyecek ateşimiz



Benim ruhum donmuştu sen elveda derken bana

Ateşimiz sönmüştü o gece yağan yağmurda

Ben erirken karşında sen arkanı dönün bana

Duyduğum son şey oldu kalbimi yıkan elveda



Boş sokaklarda gezdim elimde içki şişesi

Yollarını gözledim bilmem döner misin geri

Bir kaldırım taşında düşledim ben gözlerini

Sigaramın dumanı yakarken ciğerlerimi



Hayat denen bu oyun yaptı bize hilesini

En zor sınavlarından istemişti geçmemizi

Dayanmak zor geldi ki çektin gittin yaktın bizi

Kaybeden senle bendik sınavlarda bahanendi



Sen benden iyisini bulduysan ne mutlu sana

Gözlerim arasa da bir daha çıkmam karşına

Sen benim en güzel günlerimi mahvettin ama

Suratından o gülücük eksik olmasın asla



Bu satırlarda sana evlilik hediyem olsun

Sitemim sayfalarca olsa da boş biliyorum

Affetmek hep çok koyar bunu sen de biliyorsun

Hayat da zor bir yokuş dilerim mutlu olursun



İzmariti atarken hikayemizin sonuna

Yenisini ekledim boş şişelerin yanına

Ben kalbimi kitlerim savrulurum karanlıkta

O kilidin sahibi bulur beni nasıl olsa..