Онур Байрактар Милёнcа Гуну

Bu gün sesini duymayışımın milyonca Günü

Saymadım bu yoklugu takvimlerse oldu döngü

Olmayışın yanında getirdi tüm hüzünümü

Bıraktı yüregime acı aşıladı her gün



Sana olan aşkımı taşıyorum gözlerimde

Biraz kanlıdır ama eksik yok hiç bir yerinde

Kaç kere güvendiysem yenildim her seferinde

Adımı ver oğluna olursa ileride



Yagmurların her damlası seni bana anlatır

Taptıgım o gözler beni hangi gözle aldatır

Nüks etti yanlızlıgın gün boyu en ön saftadır

Delik deşik bir müşür seni bana hatırlatır



Nasıl bir konumdayım bilemem ki senin için

Yazdıklarım mı görüp te sızlamıyor mu için

Tavaf etsem dünyayı ne degişir senin için

Benden gidişin için söyle he kimin için



Yürüdügümüz yollar oturdugumuz o parklar

Yaptıgın o resimler sana yazdıgım o notlar

İçtigimiz kahveler birer yalanmı oldular

Sevdanın ötesinden öldügüm gün bu gün bu gün



Artık ne yapıp edecegimi hiç bilmiyorum

Düşündükçe işin içinden ben çıkamıyorum

Tıkıldım 4 duvara hep Yerimde sayıyorum

Belkide sen yoksun diye şu ibne hayata

Dört kolla sarılamıyorum