Ропе Кафамын Ичинделер

Artık gri şehir bile bana dar geliyor
Dürüst olursan saf deniyor
Gidiyorum ama bana kimse kal demiyor
Hüzünlerimiz tebessümleri mahvediyor
Bugün karanlık odamın içi
Hayalim müzik senin ki gucci
Bozulmaz düzenim hep aynı rutin
Fark etmez bana marka yada butik

Dilim teknik direktör gibi dimi bugün direktif pes de
Dileklik test hep elektrik gibi beste ama boşver
Hepinize rest hep wackleri mest et
Karanlık sokakta çökücem üstüne gecenin bence ayıplamazlar
Bilirim çok zor bu seçim düşersem adımı dahi sayıklamazlar

Yerdeysen ta ziktir
Ölüyormuş ha siktir
Bana bunları söyleme kızım
İnancak bi kalbim kalmadı benim
Yalanın senide sarmadı demi
Ben hala burdayım yanmadı evin
Üstünden kitledin giderken kapıyı
İnancım varken ben sana mı tapıyım

Lanet olası bi dünyanın içinde yalnızım bende hep senin kadar --
Moruk elime bak her tarafı kan kovalar bizim çocuklar intikam --
Bitirir bizide bu pislik hal bugün ya ölüm var ya istiklal
Karmaşık durumlar içindesin butün sunulmuş fikirler sofistikal

Bu boktan kurtulmayı denedim
Yer altından çıkmayı denedim
Haketmedin milyon izlenmeyi çünkü
Göt yalamayı beceremedin
Bu dünyadan kaçmayı denedim
Sizden uzaklaşmayı denedim
Fazla da sevilmem bu çöplükte çünkü
Sahte olmayı beceremedim

Zaten hayatım hep dramatik sürtük yalanlarını sırala git
Ödemem gereken bedeller varken ayıramazdım hiç kıza vakit
Zaten hayatım hep dramatik sürtük yalanlarını sırala git
Ödemem gereken bedeller varken ayıramazdım hiç kıza vakit

Kafamın içinde ki düşünceler
Beni mahvediyorken
Nasıl güler insan?