Ропе Майыс 7

7. kez kaybediyorum sana bu benim en korkak şiirim

Sen beni hep güzel hatırlarsın ancak ben artık iyi biri değilim

Zaman herkesi değiştirirmiş eski onurdan geleceğe pay yok

Yaptığı tek bir güzel hareket tüm yanlışları sildirir, iyimi?



Gerçekten birini sevdim ama onlar yüreğimi dağlayıp attı

Eskiden gülümsediğimiz insanların hiç biri kalmadı artık

Bakmaya kıyamadığım resimlerin hepsini yüreğimin ateşine attım

Beni hala tanımıyorsun seni yakamadığımdan geçmişi yaktım



Kötü günler geçiriyorken can bildiğin senden sıkılabilirmiş

Mutsuzluk yakışmış üstümüze başka bi şey sırıtabilirmiş

Tekrar tekrar deniyorsun istediklerimiz olmuyo bazen

Güçlüymüş gibi duran insanlar bi cümleyle yıkılabilirmiş



Ben senden geçemem, kuşlar vazgeçiyorken kanatlarından

Kötü insanlardan korkmuyorum yokluğunu aratmadığından

Ne yazık ki hiç olmamışım zaten gelecekte ki planlarında

Şehrimden daha griyim artık saklanamam karanlığından



Birbirimizi yenemiyoruz biz bütün insanları yenebiliyorken

Belki de tekrardan dertleşiriz rüyalarıma gelebiliyorken

Ölmek nasıl hissettiriyor dünyadan nefes alabiliyorken

Sen beni hiç sevmedin 3 yanlış bir doğruyu sevebiliyorken..





Sana anlatacak çok bi şeyim kalmadı artık dönsen ne olur?

Bizi yan yana getiremeyen bu sokaklara tekrar sövsem ne olur?

Bana nefretle bakan gözleri gülümsüyorken görsem ne olur?

Hiç bi zaman sevilmedim ben, senin kalbinde ölsem ne olur?



Ben zaten karanlığım sana güneşli günler vaad etmiyorum

Dünyayla barışsam ne olacak ben daha kendimi affetmiyorum.

Sana yürüdüğüm yolların içinde kayboldum ama kaybetmiyorum

Eski güzel günlere dönemeyiz artık bundan bahsetmiyorum





Kapına kadar geldim çok kez lakin tekrar sana gelemezdim

Beni hep kaybetmeyi seçtin neden kazanmayı hiç denemezdin

İnecek bir durağım kalmadı kaptan gideceğim hiç bi yerim yok

Ben zaten çok yol yürüdüm sensiz, kalmadı geçmediğim yol



Yüreğinden sevdiğin insan sana ev değil de memleket olur

Biliyorsun yıllar gidiyorken zor geliyor beklemek onu

Sanırım susmaktan vazgeçtim yutulmamış sözlerim olur

Artık kalbimi hissetmiyorum arıyorken gözlerim onu..



Seni herkese anlattım ama kimseyi adınla konuşturmadım

Uğruna sözlerim intihar etti ölüm bile bizi buluşturmadı

Hala beni çok seviyormuş gibi bakıyorken resmini yaktım

Ama hiçbir yangın resmini beni yaktığın gibi tutuşturmadı



Bir avuç nefretim ve sevgim vardı ya onun da külleri kaldı

Yeni bir dileğim yok sadece hızlı geçsin bu günlerim artık

Ben kendimden vazgeçtim nedense bir türlü gülmedi bahtım

7. kez yazmayacaktım huzurum çok uzun sürmedi tanrım



Mayıslar da sonsuza dek yaşamak zaten tek sana yakışırdı

Pişmanlığım her sene koşup da bi türlü kalbine varamayışımdır.

Senden yana zarar ettim umarım ben sana kâr kalmamışımdır

Hikayeler yarıda biter çünkü kadın haklı adam aşıktır...